ارزیابی پتانسیل رسوب‌گذاری و خورندگی آب شرب (مطالعه موردی: شبکه آب شرب شهر شیراز)

این تحقیق به‌منظور بررسی وضعیت خوردگی و رسوب‌گذاری آب آشامیدنی در منابع تأمین و شبکه‌ی توزیع آب شرب شهر شیراز صورت گرفت. منطقه‌ی موردمطالعه به 17 منطقه تقسیم‌بندی شد. نمونه‌برداری از آب‌ها در طول فصل‌های زمستان 1389 و بهار و تابستان 1390، به تعداد 144 نمونه (بطری‌های 300 سی‌سی) انجام و پارامترهای شیمیایی آن‌ها اندازه‌گیری شد. سپس مقادیر شاخص‌های لانژلیه، رایزنر، لارسون و تهاجمی برای کلیه‌ی نمونه‌ها تعیین گردید. در این مطالعه، 41 قطعه لوله‌ی آب از منازل در نقاط مختلف شهر جمع‌آوری و نرخ رسوب‌گذاری در هر نمونه محاسبه شد. همچنین جنس رسوب‌های 33 عدد از لوله‌های آب خانگی و 8 عدد از لوله‌های آب شبکه با روش انکسار اشعه ایکس آنالیز شد. نتایج نشان داد که متوسط مقدار شاخص‌های لانژلیه، رایزنر، لارسون و تهاجمی به ترتیب برابر با 0/07 (رسوب‌گذاری ضعیف)، 7/1 (عدم رسوب‌گذاری)، 1/2(خورنده) و 14(غیر خورنده) بود. میانگین نرخ رسوب‌گذاری در لوله‌های آب شرب منازل شهر شیراز، 0/26میلی‌متر در سال محاسبه شد. ترکیبات عمده در نمونه‌ها شامل کربنات کلسیم، سولفات کلسیم، کربنات منیزیم، سولفات منیزیم، هماتیت، ماگمیت، مگنتیت، ژئوتیت، اکسید روی، ژیپس، ویویانیت، دولومیت، هیدروکسیاپاتیت و تریولیت بودند. همچنین، عناصر عمده در این نمونه‌ها، منیزیم، سیلیسیم، فسفر، سولفور، روی، مس و سرب است. بر اساس نتایج این تحقیق، مناطق واقع در شرق، جنوب شرقی و جنوب شیراز به دلیل میزان بالای سختی و سولفات دارای مشکلات بیش‌تری ازلحاظ رسوب‌گذاری می‌باشند.